حزب الله لبنان؛ نگاه سیاسی به جای محدودیت های اجتماعی

عصر ایران؛ سروش بامداد – پیروزی حزب الله لبنان و متحد مسیحی آن در انتخابات این کشور واکنش ها و تحلیل های متفاوتی در پی داشته است.

از سکوت سعودی ها که حامی سعد حریری بودند تا پاره ای تبلیغات در ایران که کل ماجرا را تنها به حزب الله و سید حسن نصرالله نسبت می دهند و نقش مسیحیان را به عمد یا به سهو انکار می کنند یا کاهش نرخ مشارکت به نسبت انتخابات قبل را نادیده می گیرند.

با این حال نرخ مشارکت 50 درصدی هم قابل قبول است و این گونه نیست که پیش تر 90 درصد شرکت می کردند و حالا اُفت کرده باشد بلکه تفاوت یا کاهش در حد کمتر از 10 درصد است.

جناح های سیاسی و طیف های لبنان به سعودی، سوریه، فرانسه، آمریکا و ایران تمایل و گاه وابستگی هایی دارند ولی این ارتباطات بر خلاف بسیاری از کشورهای دیگر مذموم نیست و پنهان نمی کنند و از این رو می توان گفت سپاس های ویژۀ حزب الله لبنان از ایران را نباید بر پایۀ پاره ای تبلیغات منفی در شبکه های مجازی ما داوری کرد کما این که جناح های دیگر نیز احساسات خود را به عربستان سعودی یا سوریه ابراز می کنند.

شکل سادۀ قضیه این است که لبنان از سه ضلعی مسیحی، مسلمان شیعه و مسلمان سنی تشکیل می شود و هر گاه دو ضلع در کنار هم قرار می گیرند بازی را می برند و در حال حاضر نیز شیعیان و مسیحیان در کنار هم قرار دارند.

این تحلیل اما از منظری دیگر می خواهد به این موضوع بپردازد. کاهش نرخ مشارکت یا سیاست زدگی در لبنان همچنین احتمال تغییر بافت اجتماعی به خاطر مهاجرت ها در نوشته های دیگری قابلیت بررسی دارند هر چند بر خلاف ایران لبنانی های خارج از این کشور نیز امکان شرکت در انتخابات پارلمانی را داشتند ولی به هر حال جمعیتی که در کشور می مانند و تن به مهاجرت نمی دهند دست بالا را در تأثیرگذاری دارند.

نکتۀ مورد نظر این است:

تصویری که از حزب الله لبنان در ایران وجود دارد کاملا واقع بینانه نیست. این تصور که از بام تا شام در اندیشۀ نابودی اسراییل هستند یا به زنان بد‌ حجاب و بی حجاب تذکرمی دهند یا به دنبال حکومت ایدیولوژیک هستند یا بی اجازۀ ایران، آب نمی خورند واقع بینانه نیست و علایق ناسیونالیستی حزب الله را نمی توان در این موفقیت نادیده انگاشت.

بله، این حزب یا تشکیلات سیاسی از حمایت های ایران بهره مند است. اما به خاطر لبنان. از این رو گروه هایی که در ایران مدعی هم سویی با حزب الله لبنان هستند خوب است در نظر داشته باشند:

- حزب الله لبنان به عنوان گروهی دوستدار لبنان شناخته می شود و اگر هم حمایت ایران را جلب می کند در دفاع از آب و خاک است و مدام بحث ایدیولوژی را مطرح نمی کنند. مدعیان در داخل اما علایق ایدیولوژیک را گاه بر ایران دوستی ترجیح می دهند.

- حزب الله لبنان درباره موضوعات ملی صحبت می کند. ستایندگان و مدعیان حمایت از آنان در ایران اما بیشتربر این سوژه ها تأکید دارند: زنان و موسیقی.

- حزب الله لبنان با مسیحیان هم ائتلاف می کنند. در ایران اما برخی ستایندگان و مدعیان، حاضر به تحمل هم میهنان انقلابی خود نیز نیستند و مدام تکفیر می کنند.

شاید گفته شود آنان عجالتا راه دیگری ندارند و اگر بعدتر کنار نزنند مهم است. آینده را نمی توان پیش بینی کرد اما در همین حد می توان گفت که معرفی وارونۀ حزب الله لبنان جفا به این گروه است.

گروهی که توانسته با مسیحیان ائتلاف کند نمی تواند یک گروه بنیادگرا باشد. این پیروزی البته به معنی آن نیست که بی دردسر رییس جمهوری و نخست وزیر انتخاب می کنند. قدرت و سیاست چنان در لبنان متکثر است که هیچ گروهی به تنهایی نمی تواند اسب خود را براند.

مهم ترین آموزۀ پیروزی ائتلاف حزب الله و مسیحیان در لبنان این است که با تن دادن به قواعد دموکراتیک نیز می توان به موفقیت های سیاسی دست یافت. گروهی که به دنبال اهداف کلان و نگاه سیاسی است نه محدودیت های اجتماعی و این که وقت و انرژی خود را صرف این نمی کنند که هم میهنان خود را محدود سازند.

«چرمهین» همیشه به من انرژی داده، مثل خورشیدی که غروب ندارد/ در ناسا آموختم که نظم مهم‌تر از نبوغ است/ بین زمین و آسمان زیستم، اما دلم همیشه روی خاک ایران بود

تماشاخانه

سوزاندن گازهای سمی و مردمی که نمی‌توانند درست نفس بکشند / چه کسی می‌تواند اسید سولفوریک را تنفس کند؟ انتظار زیادی که از مردم غیزانیه دارند! (فیلم)

هوشنگ مرادی کرمانی: من ظرف شش هفت سال تمام سرپرست‌هام رو از دست دادم (فیلم)

فیلم های دیگر