این ادبیات را در زورگیری‌ها هم پیدا نمی‌کنیم!

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: دیروز مجلس، کلیات طرح یک فوریتی اقدام متقابل و متناسب مربوط به برجام را تصویب کرد. اما در حاشیه روند تحولات مرتبط، مسائلی به وجود آمد که از متن هم پررنگ‌تر بود.

از یک‌طرف برخی عناصر از فرصتی که پیش آمده بود برای خودنمایی و سوءاستفاده سیاسی - تبلیغاتی در جهت کسب محبوبیت و مقبولیت در انتخابات آینده بهره بردند و خود را در حد یگانه حامی منافع ملی و مصالح کشور جا زدند که گویی هیچکس در تشخیص و تأمین و حفاظت از منافع ملی و مصالح کشور به گرد پای آنها نمی‌رسد!

افرادی از این جماعت دلواپس در نشست‌های تلویزیونی هم ابایی ندارند که دست خود را رو کنند و شاید هم جسته گریخته، از دستشان در رفته و حقایق را آشکار می‌سازند. از جمله در نشست اخیر تلویزیونی، یکی از اعضای کمیسیون برجام با صراحت اعتراف کرد که از ابتدا مخالف برجام بوده است. این اعتراف بسیار پرمعنی است و نشان می‌دهد که وی از ابتدا با پیش‌داوری به بررسی برجام پرداخته و دیدگاه وی قبل از بررسی برجام نیز در مخالفت با آن استوار بوده است.

موضوع مهمتر از اصل برجام و دیدگاه دیگران در این خصوص، به بد‌اخلاقی‌ها و رفتارهای تهدید‌آمیز درخصوص برجام بازمی‌گردد. کسانی که در جلسه بررسی برجام به تهدید علیه اعضای تیم مذاکره برجام می‌پردازند و صریحاً وزیر خارجه و رئیس سازمان انرژی اتمی را تهدید به اعدام می‌کنند و حتی محل و نحوه دفن آنها را هم مشخص می‌کنند که در محل راکتور اراک بر روی آنها سیمان خواهند ریخت، چه بویی از اخلاق برده‌اند؟

به راستی آیا این شیوه رفتار با اصول و معیارهای اخلاقی مورد انتظار از نمایندگان مجلس که خانه ملت است هیچگونه سنخیتی دارد؟

امروزه حتی در صحنه‌های زورگیری هم به راحتی نمی‌توان سراغ از چنین ادبیاتی گرفت و کسی را پیدا کرد که دیگران را اینگونه بی‌پروا تهدید به مرگ کند. آیا این ادبیات در شأن مجلس است؟ آیا اینگونه سخن گفتن، با تعهدات و سوگند نمایندگی سازگاری دارد؟

چرا دیگر نمایندگان در مقابل این رفتارهای مشمئزکننده، سکوت می‌کنند و معترض نیستند؟

اگر قرار باشد مسئولان اجرایی در بالاترین سطوح ممکن به خاطر عملکردشان که مورد تقدیر اکثریت مردم قرار گرفته، اینگونه تهدید به اعدام شوند و کسی هم معترض نباشد، آیا سنگ روی سنگ بند می‌شود؟ آیا این بهترین شیوه برای تأمین و تضمین منافع ملی است؟

لازم است مجلس در اولین فرصت ممکن از این رفتارهای غیراخلاقی تبری بجوید و از رئیس و سایر اعضای تیم مذاکره‌کننده دلجوئی کند، زیرا در غیر اینصورت چنین تصور خواهد شد که بر آن مواضع و رفتارهای غیراصولی و مذموم، صحه گذاشته است!

«قذافی» و رئیس جمهور بلغارستان در حال استراحت روی فرش ایرانی؛ سال ۱۳۶۳ (عکس)

تماشاخانه

تئاتر شهر زیر بولدوزر؛ چه‌کسی جواب تخریب حافظه یک ملت را می‌دهد؟ (فیلم)

به بهروز و گوگوش گفتم بیایید نازنین ۲ را بسازیم / گوگوش آرتیسته واقعا، عاشقانه کار می‌کرد / یکی از کارهای سانسور این است که واقعیت را بزک کند (فیلم)

فیلم های دیگر