منِ مجازی؛ هویت دیجیتال ایرانی و فاصله با واقعیت

امروزه همه ما در شبکه‌های اجتماعی نقش بازی می‌کنیم،  این نقش‌ها گاهی فاصله زیادی با خود واقعی دارند. این شکاف هویتی پیامدهای روان‌شناختی و اجتماعی قابل توجهی دارد.

به گزارش فرارو، هویت دیجیتال = تصویری از خود در فضای آنلاین. این تصویر اغلب ایده‌آل‌سازی شده است و فاصله زیادی با واقعیت دارد.

دلایل ایجاد هویت مجازی:

* نیاز به دیده شدن و تأیید

* مقایسه مداوم با دیگران

* ترس از نقد یا رد شدن

پیامدها:

* کاهش عزت‌نفس

* اضطراب اجتماعی

* تنهایی و دوری از روابط واقعی

پیامد اجتماعی:

* گفت‌وگوهای کم‌عمق

* کاهش همدلی

* بحران هویت جمعی

راهکارها:

* آگاهی از تفاوت خود واقعی و هویت مجازی

* محدود کردن زمان شبکه‌های اجتماعی

* تمرین خودپذیری و حضور در لحظه

* بازگشت به تجربه‌های واقعی: گفتگو، طبیعت و فعالیت‌های گروهی

تحلیل تخصصی

هویت مجازی، ریشه در نیاز انسان به دیده شدن دارد، اما فاصله گرفتن از خود واقعی باعث اضطراب و کاهش کیفیت روابط می‌شود. بازگشت به خود واقعی با خودآگاهی، کاهش مقایسه اجتماعی و تمرین حضور در لحظه ممکن است. هویت دیجیتال وقتی ابزار شود، نه معیار ارزش، سلامت روان و کیفیت روابط افزایش می‌یابد.

هوشنگ مرادی کرمانی: من ظرف شش هفت سال تمام سرپرست‌هام رو از دست دادم (فیلم)

تماشاخانه

هوشنگ مرادی کرمانی: من ظرف شش هفت سال تمام سرپرست‌هام رو از دست دادم (فیلم)

شاغلان فقیر/ وقتی کار دیگر نان نمی‌دهد (فیلم)

فیلم های دیگر