۲۱ آبان ۱۴۰۴
به روز شده در: ۲۱ آبان ۱۴۰۴ - ۱۷:۲۱
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۵۷۷۹۹۶
تاریخ انتشار: ۱۱:۰۵ - ۱۹-۰۹-۱۳۹۶
کد ۵۷۷۹۹۶
انتشار: ۱۱:۰۵ - ۱۹-۰۹-۱۳۹۶

انتخاب فیلم با حس ششم

تهیه‌کننده‌ها یک اصطلاح دارند که می‌گویند تماشاگر فیلم را بو می‌کشد و این به معنی استفاده از حس ششم است؛ یعنی این‌گونه تشخیص می‌دهد که این فیلم خوب نیست و به درد دیدن نمی‌خورد.

غلامرضا موسوی. تهیه‌کننده در روزنامه شرق نوشت: سینما هنر - صنعت هست و طبیعتا نگاه به‌تنهایی به هنر و صنعت ‌بودن – یکی از این دو وجه- مشکلاتی را سر راه می‌آورد و حتما هر تهیه‌کننده‌ای در کاری که تولید می‌کند، اهدافی را دنبال می‌کند و تهیه‌کننده بخش خصوصی با این هدف فیلم می‌سازد که فیلم خوبی بشود و برگشت سرمایه با سود معقولی ممکن شود؛ اما مؤسساتی که بنا بر سرمایه بیت‌المال کار می‌کنند، بیشتر ‌دنبال اهداف فرهنگی هستند و برایشان کمتر بازگشت سرمایه اهمیت پیدا می‌کند و قطعا به مسائل مادی و منافع مادی کمتر فکر می‌کنند و بنابراین همان اهداف فرهنگی‌شان که بسیار هم محترم است، در تولید آثارشان لحاظ می‌شود. به‌عنوان مثال، فیلم با موضوع دفاع مقدس کمتر در بخش خصوصی تولید می‌شود و این به دلیل هزینه بسیار بالا و امکانات بیشتری است که برای تولیدشان نیاز است و به‌ همین‌ دلیل بخش دولتی و وابسته به نهادهای عمومی در این زمینه فعالیت ‌کرده و سرمایه چنین کارهایی را فراهم می‌کنند و دلایلی هم پشت مسائل فرهنگی آنها هست و به ‌همین ‌دلیل نگران بازگشت سرمایه نیز نیستند و چنین روالی تهیه‌کننده بخش خصوصی و عمومی را از هم جدا می‌کند.

البته در بخش خصوصی نیز گاهی پیش می‌آید که بازگشت سرمایه با همه برنامه‌ریزی‌ها ممکن نخواهد شد. در این بخش، هدف این است که حداقل هزینه به اضافه سود معقول برگردد و در اینجا حتما تشخیص اشتباه بوده است. شناخت مخاطب و اینکه چه مخاطبی را برای دیدن فیلم در نظر گرفته‌اند، به‌درستی صورت نگرفته است. در بخش خصوصی گاهی تهیه‌کننده سرمایه را از بخش دولتی و شاید از سرمایه‌گذاران بخش خصوصی تأمین کند. در میان سرمایه‌گذاران بخش خصوصی که دو دسته می‌شوند؛ یک دسته حرفه را می‌شناسند و با بازگشت سرمایه مواجه می‌شوند و دسته دوم که حرفه را نمی‌شناسند و اغلب با بازنگشتن سرمایه مواجه خواهند شد.

این بازنگشتن در ایران و خارج از ایران بارها برای بسیاری از فیلم‌ها و تهیه‌کنندگان آنها اتفاق افتاده است. برای مثال کلئوپاترا با توجه به بازیگران مشهورش و قصه‌ای که به‌اصطلاح فکر می‌کردند که بترکاند، با استقبال تماشاگران روبه‌رو نشد و این شکست باعث نابودی یک کمپانی بزرگ آمریکایی شد. طبیعی است که تماشاگر هم در انتخاب فیلم نقش مهمی دارد و تهیه‌کننده‌ها یک اصطلاح دارند که می‌گویند تماشاگر فیلم را بو می‌کشد و این به معنی استفاده از حس ششم است؛ یعنی این‌گونه تشخیص می‌دهد که این فیلم خوب نیست و به درد دیدن نمی‌خورد. بنابراین استقبال و استقبال‌نکردن، تشخیص و فرمول تهیه‌کننده‌ها را برهم می‌ریزد و این‌گونه بوده است که یک فیلم که با هزینه کم تولید شده، برخلاف انتظار تهیه‌کننده‌اش چند برابر آن هزینه با بازگشت و سود زیاد همراه شده است. در بخش خصوصی نیز اگر ما با بازار جهانی روبه‌رو شویم، قدرت ریسک بخش خصوصی را بالاتر خواهد برد و این خود عامل بهتری برای تولیدات بهتر خواهد بود.

پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر
ارسال به دوستان
ورود کد امنیتی
captcha
راز پیروزی ۵ بر صفر ایران مقابل مراکش؛ آنالیز بی‌نقص راموس حریف را قفل کرد کاراته کشورهای اسلامی | اباذری فینالیست شد؛ جدال سنگین‌وزن ایران با میزبان برای طلا کلهر: اوسمار خوش‌شانس بود/ بازگشت ویرا مقابل «استقلال خوزستان آشفته» دستور مادورو: همه نهادهای نظامی، امنیتی و مردم، برای حفاظت از کشور بسیج شوند بانک ملی در طرح های اجتماعی پیشتاز است / تقدیر از مدیریت صحیح در فرایند گزیر بانک سابق آینده محسن خلیلی با سمتی جدید به پرسپولیس بازمی‌گردد؟ احمد الشرع: محاکمه بشار اسد حق مردم سوریه است رسوایی جدید در فوتبال اسرائیل؛ پای بازیکنان به پرونده تجاوز باز شد گلاب آدینه به تماشای «کازابلانکا» نشست/ شیما محمدی: حضور بانو آرامشی از جنس تجربه بود‌ (عکس) کدام مناطق جهان بیشترین پوشش جنگلی را دارد؟ (+ اینفوگرافی) باشگاه پرسپولیس: هیچ برد و باختی ارزش خدشه‌دار شدن حرمت انسان‌ها را ندارد باهنر: زمانی که اساس قدرت بر رأی مردم است، حکومت‌ ناگزیر به داشتن چند حزب قدرتمند و فراگیر است قطارهای پرسرعت جای هواپیما را می‌گیرند! سفر برلین تا کپنهاگ در ۴ ساعت با طرح جدید اتحادیه اروپا علی ربیعی: فرسایشِ اعتماد، خطرناک‌تر از شاخص‌های اقتصادی است ؛ جامعه بدون امید، محکوم به افول است دبی در مسیر تبدیل‌شدن به پایتخت انرژی پاک جهان